​          มุมมองปัจจัยบวกต่อธุรกิจรับสร้างบ้านมาจากแนวโน้มคนนำที่ดินเปล่ามาสร้างบ้านมากขึ้น อย่างไรก็ตาม ในทางปฏิบัติประชาชนที่ถือครองที่ดินในมือแปลงย่อย อาจจะ 80-100 ตารางวา ต้องเริ่มเตรียมตัวรองรับ เช่น มีการเปลี่ยนมือจากพ่อยกให้ลูก เพราะถ้าพ่อปลูกเองจะกลายเป็นบ้านหลังที่ 2 ซึ่งรัฐจัดเก็บภาษีเริ่มต้น 0.03% หรือล้านละ 300 บาท/ปี จากนั้นมีอัตราขั้นบันไดไปจนถึง 3% หรือล้านละ 3,000 บาท/ปี ขึ้นกับราคาบ้านและที่ดินเป็นหลักลงลึกรายละเอียดยังมีเรื่องทำเลเข้ามาเกี่ยวข้อง โดยเฉพาะถ้ามีอินฟราสตรักเจอร์เข้าถึงแปลงที่ดิน โอกาสตัดสินใจสร้างจะสูงขึ้น

​          ประเด็นที่ต้องพิจารณาต่อมาจึงเป็นเรื่องเงินปลูกบ้าน มองว่าส่วนใหญ่ใช้สินเชื่อ ไม่ใช้เงินสดเพราะน่าจะเป็นกลุ่มที่ซื้อที่ดินเก็บไว้นานแล้ว สามารถนำมาเป็นหลักทรัพย์ค้ำประกันสินเชื่อได้ตรงจุดนี้

​          "พี่ป๋อง-สิทธิพร" มีข้อเสนอแนะผู้บริโภคว่า หากกำลังตัดสินใจสร้างบ้านบนที่ดินเปล่า ต้องดูด้วยว่าทำเลที่ดินสวยมากน้อยแค่ไหน มี 2 กรณีที่ต้องคำนึง คือ

​          1. ที่ดินเปล่าอยู่ในเขตเมือง มีความเจริญเข้าถึงหลักเกณฑ์การพิจารณาปล่อยสินเชื่อมีอยู่ว่าถ้าเป็นหลักทรัพย์ที่ราคาใกล้เคียงวงเงินขอกู้ มีโอกาสได้เต็มจำนวน ยกตัวอย่าง ต้องมีการประเมินราคาค่าก่อสร้างกับราคาที่ดิน สมมุติ ค่าก่อสร้าง 2 ล้านบาท, ราคาที่ดิน (ประเมินตามราคาตลาด) 1.5 ล้านบาท รวมกันเป็น 3.5 ล้านบาท ปกติแบงก์ปล่อยสินเชื่อ 80% หรือเท่ากับ 2.8 ล้านบาท

​          อย่างไรก็ตาม วงเงินสูงสุดที่แบงก์ปล่อยจริงไม่เกินหน้าสัญญา กรณีตัวอย่างมีราคาค่าก่อสร้าง 2 ล้าน แบงก์ก็จะปล่อยกู้เพื่อก่อสร้างบ้านได้ 2 ล้านบาท

​          2. ที่ดินเปล่าอยู่นอกเขตเมือง อาจอยู่ห่างไกลเมืองหรืออยู่ในพื้นที่ชนบท การประเมินราคาค่อนข้างต่ำโดยธรรมชาติอยู่แล้ว เช่น ราคาค่าก่อสร้าง 2 ล้านบาทเท่ากัน แต่ราคาที่ดินประเมินได้เพียง 3 แสนบาท รวมกันเท่ากับ 2.35 ล้านบาท ปล่อยกู้สัดส่วนไม่เกิน 80% หรือไม่เกิน 1.84 ล้านบาท

​          ในขณะที่ราคาค่าก่อสร้าง 2 ล้านบาท ข้อแนะนำผู้บริโภคต้องมีการเตรียมเงินสดจำนวนหนึ่งมาโปะ เนื่องจากขอกู้ได้ไม่เต็มจำนวนค่าก่อสร้างนั่นเอง

 
ที่มา : ประชาชาติธุรกิจ
(วันที่ 26 เมษายน 2560 )