ภาพนี้ถูกบันทึกและเผยแพร่ ก่อนวันที่ 1 มิ.ย. 2565
 

          เมื่อพื้นที่ใช้สอยบ้านหลังเก่า ซึ่งเป็นบ้านหลังเล็ก ที่นายแพทย์พรเทพ เกษมศิริ อาจารย์แพทย์ภาควิชา โสต ศอ นาสิก หรือหู คอ จมูก ประจำโรงพยาบาลศรีนครินทร์ อยู่กับคุณป้า 2 ท่าน พร้อมกับน้องสาว และภรรยาอาจารย์คัทลียาเกษมศิริ  หรือหมอแป้ง คุณหมอวิสัญญีประจำโรงพยาบาลศรีนครินทร์  เริ่มให้ความรู้สึกคับแคบ และเพื่อต้อนรับสมาชิกใหม่ ที่จะมาช่วยเติมเต็มความสุขให้ครอบครัวเกษมศิริ ภารกิจตามหาบ้านหลังใหม่จึงเริ่มขึ้น หลังวางแผน และไตร่ตรองอย่างรอบคอบ นายแพทย์พรเทพ เกษมศิริ ว่าที่คุณพ่อคนใหม่ (ในช่วงเวลานั้น) จึงตัดสินใจมองหาบ้านหลังใหม่ ที่ต้องอบอุ่นไม่น้อยกว่าบ้านหลังเดิม ความเป็นห่วงคุณป้าที่ค่อนข้างสูงวัยทั้งสองท่าน คุณหมอจึงตัดตัวเลือกเรื่องการซื้อบ้านจัดสรรทิ้งไปโดยไม่ลังเล ก่อนตัดสินใจสร้างบ้านหลังใหม่ บนพื้นที่ 2 งาน ซึ่งอยู่ติดกับบ้านหลังเก่าที่มากไปด้วยความทรงจำ

 

 

          ถ้าจะบอกความลงตัวจนเป็นหนึ่งเดียวที่เห็นอยู่ตรงหน้า มาจากการมีส่วนร่วมของทุกคนในครอบครัวเกษมศิริก็คงไม่เกินจริง เพราะความงดงามของห้องน้ำชั้นล่าง มาจากความเรียบง่ายในการเลือกกระเบื้องธรรมดาๆมาตกแต่งอย่างมีสไตล์ของภรรยา ส่วนห้องน้ำภายในห้องนอนใหญ่ ที่โดดเด่นไปด้วยสีเขียว ให้ความรู้สึกร่มรื่นเหมือนได้นั่งพักใต้ต้นไม้ ก็มาจากไอเดียของสามี และห้องที่มีตุ๊กตาหมีพูเป็นองค์ประกอบ ก็มาจากความต้องการของลูกสาววัยน่ารักนั่นเอง